Top five tracks of the week 4

Czwarte, mocno spóźnione, Top five tracks of the week po raz kolejny poświęcę jednemu artyście. Odejdę trochę od jazzu, choć nie pozbędę się do całkowicie.
Tom Waits, to świetny i bardzo charyzmatyczny amerykański artysta. Jego muzyce ujął mnie nie tylko głos. Waits pisze bardzo osobiste teksty, łączy różne gatunki: jazz, blues czy folk. Jego koncerty przypominają scenę teatralną. Nie przez przypadek napisałem „artysta”. Tom Waits jest również aktorem, a w marcu tego roku ukazał się jego tomik poezji.
Bardzo polecam, myślę, że to artysta godny uwagi. Większość kawałków wybranych przeze mnie pochodzi z płyty Mule Variations z 1999 roku. Płyta zdobyła nagrodę Grammy w kategorii „Najlepszy współczesny album folkowy”. Ma ona dla mnie szczególny charakter.





Tom Waits - Heart Attack and Vine
Tom Waits - Georgia Lee
Tom Waits - House where nobody lives
Tom Waits - Jesus Gonna Be Here (Warszawa 2000)
Tom Waits - Take It With Me

Top five tracks of the week 3

Jak co weekend przyszło mi wybrać 5 najlepszych kawałków mijającego tygodnia.
W ubiegłym tygodniu "szafę grającą" zdominował Tomasz Stańko, tym razem Dave Brubec i Palcowski Murias Jazz Duo, będą musieli się podzielić.
Może z racji, że są mniej znani zacznę od duetu Pawła Palcowskiego i Marka Muriasa.
Dwóch młodych studentów pochodzących z Rzeszowa, postanowili zaprezentować swoje umiejętności i nagrać demo. Na potrzebny nagrani wybrali kilka standardów jazzowych i stworzyli kilka swoich kompozycji. Myślę, że płyty nie powstydził by się, żaden młody zespół jazzowy. Pianino świetnie komponuje się z trąbką, a dobór utworu jest bardzo dobry. Palcowski i Muriast stworzyli qwartet, z którym koncertują po rzeszowskich klubach. Zespół nazywa się Quadrant. Z tego względu duet jest w fazie hibernacji, ale mam nadzieje, że już niedługo będę mógł ich posłuchać na żywo.
Płytę demo możecie znaleźć, pobrać i przesłuchać na LAST.FM - www.lastfm.pl/music/Palcowski+-+Murias+Jazz+Duo
Myspace - www.myspace.com/palcowskimuriasjazzduo




The Dave Brubeck Quartet - Time Out
Tą płytę wybieram jako płyta tygodnia. Myślę, że samej sylwetki Brubeck'a nie muszę przedstawiać.
Time Out została wydana w 1959 roku, dla Columbia Records w składzie:
Dave Brubeck – pianino
Paul Desmond – saksofon altowy
Eugene Wright – bass
Joe Morello – perkusja
Płyta stała się najczęściej kupowanym albumem, osiągnęła również miano jednej z najbardziej znanych płyt jazzowych. Wskaźniki sprzedaży wskazywały 2 pozycję na liście Billboard'u w kategorii album popowy. Kawałek "Take five" w 2005 roku był jednym z 50 nagrań wybranych przez Bibliotekę Kongresu, aby dodać ją do Krajowego Rejestru nagrywania. I na koniec płyta znalazła się na "liście 1001 albumów, które musisz przesłuchać przed śmiercią". Time Out oraz cały Quartet zawdzięcza swoją pozycję przede wszystkim Paulowi Desmondowi. Gra tego saksofonisty i proste kompozycje Brubecka zostały bardzo dobrze odebrane. Wcześniejszy oktet Jazz Workshop Ensemble, a później Dave Brubeck Octet, nie zdobył takiego rozgłosu.

The Dave Brubeck Quartet - Kathy's Waltz
The Dave Brubeck Quartet - Take Five
The Dave Brubeck Quartet - Blue Rondo A La Turk
Palcowski - Murias Jazz Duo - Cinema sketches
Palcowski - Murias Jazz Duo - Sleep safe and warm

Don Pepin Garcia Series JJ Selectos

Kraj pochodzenia: Nikaragua
Wymiary: 126mm x 19,6mm
Wrapper: Corojo Oscuro
Binder: Nicaragua
Filler: Nicaragua

Don Pepin Serii JJ jest produkowany w El Rey de Pepin Los fabryki Habanos w dzielnicy Little Havana w Miami. Każde cygaro z Seri JJ jest zwijane z najlepszych liści dostępnych w fabryce. Cygaro powstało we współpracy Don Pepina z jego synem Jaime García. W maju 2008 roku, Seria JJ dostała 92 pkt w rankingu Cigar Aficionado Magazine.
Pełen optymizmu i nadziei, którą napełniła mnie czarna edycja, sięgnąłem po serię JJ. Atmosfera jak zwykle sprzyjająca, spotkanie z rzeszowskimi CA, pełna ciekawych rozmów. Do picia po raz kolejny wybrałem żubrówkę z sokiem jabłkowym. Cygaro leżakowało 2 miesiące.

Konstrukcja
Konstrukcja bardzo dobra, może 3 żyłki bardziej widoczne. Sprężyste, o jednolity kolorze.
Ciąg na sucho, mimo małego otworu, bardzo dobry.
Smak
Niechciałbym dzielić smaku tego cygara, na tercje, bo wg mnie to bez sensu.
Początek cygara był bardzo mocno pieprzny, przez cały czas palenia dominowała delikatna ziemia, pod koniec chwilowo wyczuwałem wanilię.
Kultura spalania
Kultura spalania była bardzo wysoka. Cygaro spalało się bardzo równo, tylko raz skorzystałem z zapalniczki w celu wyrównania. Biały popiół, trzymał się dobrze. Niestety loża, w której siedzieliśmy była położona bezpośrednio pod wiatrakiem, który zbierał dym, z tego względu na temat dymu się nie wypowiem.
Ogólne wrażenia
65minut palenia tego cygara sprawiło mi niewielką przyjemność. Może to wina mojego nastawienia, które wynikało z bardzo dużego zadowolenia, z Black Edition. Cygaro było monotonne i smakowo w ogóle mnie nie usatysfakcjonowało.



Cygara Don Pepin Garcia Series JJ, mają nowy pierścień. Jest to taki sam pierścień jak w Black Edition, różni się tłem, które jest białe.

Redakcja Kultury

Redakcja Kultury to nowy program kulturalny, który będzie emitowany na 2 kanale Telewizji Polskiej, dwa razy w miesiącu. Redaktorem naczelnym Redakcji jest Piotr Najsztub, który zaprosił do współpracy ludzi odpowiedzialnych za następujące działy:
Muzyka - Tymon Tymański
Literatura - Sylwia Chutnik
Sztuki plastyczne - Wojciech Bąkowski
Wszystkim, choć w pierwszym odcinku zajmował się filmem - Mikołaj Lizut
Teatr - Łukasz Drewniak
Popkultura - Jakub Żulczyk
Forma programu to dyskusja, omówienie jednego wydarzenia, książki, płyty, wystawy i wypowiedź artysty. Bardzo fajne są wstawki z sekretariatu redakcji, Pani Zofia Czerwińska ze swoim psem Dżekusiem. Puentą programu jest wywiad Piotra Najsztuba z zaproszonym gościem, w tym tygodniu był to Wojciech Waglewski. Nie wiem czy pamiętacie Łossskot był on nadawany do czerwca od września 2006 roku do czerwca 2009 roku w TVP1. Później bardzo trudno było mi znaleźć program, który
formą chociaż trochę nawiąże do do Łossskotu. Mam nadzieje, że Redakcja Kultury świetnie zapełni lukę. Jestem bardzo ciekaw jak ten program się rozwinie. Niestety, mała promocja i późna godzina nadawania są niekorzystne, ale miejmy nadzieje, że trafi do ludzi i przekona ich do poświęcenia 40 minut na program kulturalny.

Redakcja Kultury - odcinek pierwszy

Top five tracks of the week 2

Okładka płyty "Music from Taj Mahal and Karla Caves"

Pięć najlepszych kawałków tego tygodnia, to kompozycje Tomasza Stańki z różnych okresów twórczości. Miałem nadzieje, że zgram to z przeczytaniem jego autobiografii pt:"Desperado". Niestety choroba pokrzyżowała moje plany, ale będąc pod wielkim wrażeniem i wpływem tego artysty nie mogłem się powstrzymać. Bardzo żałuję, że nie znalazłem nigdzie w internecie nagrań z płyty "Music from Taj Mahal and Karla Caves" z 1980 roku. Pewnie powiedzieliście sobie "Taj Mahal, Karla Caves - niemożliwe!?". Możliwe, Stańko podczas wyprawy na jeden z indyjskich festiwali "dostał" szansę nagrania solo w tych kultowych miejscach. Wszystko oczywiście nie było tak łatwe, jak mogło by się wydawać. Płyta jest pełna ciekawych dźwięków, Stańko świetnie operuję akustyką tamtych miejsc wykorzystując własne umiejętności i pogłos. Wielki artysta, jestem pewien tych słów, a każdy dźwięk jego muzyki i każda strona autobiografii mnie w tym utwierdza.

Tomasz Stańko - Rosemary's Baby (K.Komeda)
Tomasz Stańko- Lady Go
Tomasz Stańko- Bushka
Tomasz Stańko - Mintuu Maria
Tomasz Stańko - Samba Nova

Można już komentować posty bez potrzeby logowania się.

Don Pepin Garcia Black Edition 1979

Don Pepin Garcia Black Edition 1979
Kraj pochodzenia: Nikaragua
Wymiary: 126mm x 19,1mm
Wrapper: Habano Rosado
Binder: Nicaragua
Filler: Nicaragua

Cygara Don Pepin zawdzięczają swoją nazwę właścicielowi, który rozpoczął swoją przygodę z cygarami w 1961 roku, miał w tedy 11 lat. W 2001 roku Pepin wyjechał na Kubę gdzie rozwijał swoje umiejętności, zajmował się doborem mieszanki oraz zwijaniem cygar. Na Kubie spędził ponad 30lat, był konsultantem, w doborze odpowiednich mieszanek wielu tamtejszych marek. W 2006 roku wspólnie z Eduardo Fernandezem, otworzył swoją fabrykę w rodzinnej Esteli (Nikaragua).
W skład mieszanki Czarnej Edycji wchodzą liście z kubańskich nasion uprawianych w Nikaragui. Kubańskie nasiona I nie-kubańskie warunki uprawy tytoniu dały ciekawe połączenie.
Cygara zakupiłem po wcześniejszej konsultacji z administratorem Forum Cygarowego. Leżakują w humidorze od 10.09.2010. Manufaktura bardzo przyłożyła się do dopracowania niemal najmniejszych szczegółów, od świetnie dobranej mieszanki, do bardzo ładnego pierścienia.
Wybrałem to cygaro na spotkanie z Karolem (autorem zdjęć) do picia wybrałem Żubrówkę z sokiem jabłkowym co było świetnym wyborem.

Konstrukcja
Bardzo poprawna, wyraźne żyłki, owijacz bez przebarwień. Cygaro dobrze zbite I bardzo elastyczne.
Smak
I tercja: Początkowo trawa i cedr, później wkrada się skóra i... rodzynki (bardzo ciekawe odkrycie).
II tercja: Skóra zaczyna dominować, powoli znikają trawa, cedr jest wyczuwalny do końca tej tercji.
III tercja: Skóra i pieprz.
Kultura spalania
Wypaliłem już kilka sztuk tego cygara, jednak, to które recenzuje było wyjątkowo kapryśne. Od samego początku paliło się dość nierówno, mimo wielu prób wyrównywania Zgasło tylko raz. Popiół był jasny, trzymał się przyzwoicie.
Ogólne wrażenia
Po pierwsze spotkanie bardzo się udało, było uwieńczone świetnymi cygarami. Po drugie Don Pepin to ponad 80minutowa satysfakcja z palenia. Jeszcze nigdy mnie nie zawiódł i na pewno jeszcze nie raz po niego sięgnę. Po trzecie to cygar polecam każdemu, kto lubi cygara z reszty świata o kubańskiej charakterystyce.












Autorem zdjęć jest Karol K

Top five tracks of the week...

"Top five tracks of the week..." czyli pięć kawałków, które będą zmieniać się cyklicznie co tydzień w "Szafie grającej". Dlaczego pięć? Oglądaliście film "Przeboje i podboje"? Główną rolę grał tam jeden z moich ulubionych aktorów John Cusack. Rob Gordon, główny bohater, wybierał zawsze 5 rzeczy, które uważał w danej dziedzinie za najlepsze. A z racji, że film był m.in. o muzyce, chętnie zapożyczę to na potrzeby mojego bloga.
Wybór był dla mnie dość łatwy, jest to efekt wydarzeń, które miały miejsce w ubiegłym tygodniu.
Trygve Seim & Frode Halti - Redemption Song
Adam Pierończyk - Kattorna(Komeda)
Tomasz Stańko - Terminal 7
Nelson Veras
Palcowski - Murias Jazz Duo - Jewish Suite

Komeda na dwóch saksofonach...

Komeda na dwóch saksofonach, czy to możliwe? Ależ tak! I sam byłem tego świadkiem.
"Komeda - The Innocent Sorcerer" to najnowszy projekt Adama Pierończyka. Do nagrania płyty saksofonista zaprosił świetnych muzyków: amerykańskiego saksofonistę Grega Osby i kontrabasistę Antonego Cox, brazylijskiego gitarzystę Nelsona Verasa oraz Łukasza Żytę - instrumenty perkusyjne. Całość komponuje się genialnie, bardzo ciekawie brzmią kompozycje pianisty Krzysztofa Komedy, grane na dwóch saksofonach.
Z promocją płyty, Pierończyk i spółka zawitali do Filharmonii Podkarpackiej w Rzeszowie.
Scena skąpana w czerwono-niebieskim świetle na niej pięciu muzyków skupionych w niewielkich odległościach od siebie, widownia zafascynowana popisami muzyków. Każdy z nich dał niebywały popis, jednak mi najbardziej podobała się gra perkusisty, Łukasza Żytki. Koncert przeszedł moje najśmielsze oczekiwania. Wbrew pozorom ani Pierończyk, ani Osby nie dominowali. Wszystko było dobrze wyważone. Ten całkiem przypadkowy, dla mnie koncert, był idealnym zakończeniem dnia, już nie na słuchawkach, a na żywo mogłem podziwiać piękno jazzu. Mogę jedynie wyrazić nadzieje, że jest to początek, a w Rzeszowie i okolicach będzie więcej podobnych koncertów.
Zapraszam do wysłuchania i obejrzenia wywiadu z Adamem Pierończykiem m.in na temat projektu "Komeda - The Innocent Sorcerer" - Wywiad dla cgm.pl.